Άλλη μια μέρα σαν αυτή! Τα δάκρυα τρέχουν. Δεν μπορώ να τα συγκρατήσω! Προσπαθώ να τα δω όλα αυτά με λιγότερο αρνητικό τρόπο αλλά είναι δύσκολο! Το μόνο που έκανα ήταν να πάρω 2 χάπια που μου έδωσε ο γιατρός και το σώμα μου είναι εκτός ελέγχου για δεύτερη εβδομάδα τώρα. Η πίεση μου ανεβαίνει και τίποτα δεν μπορεί να την ρίξει! Δεν μπορώ να ακούσω από τα βουητά, ζαλίζομαι τόσο πολύ, βλέπω τόσο θολά. Πονάει το κεφάλι μου, πονάνε τα πόδια μου….. Δεν μπορώ να κάνω ούτε και τα πιο απλά πράγματα και καθώς η ζάλη χειροτερεύει, αρχίζω να πανικοβάλλομαι.
Ο Μαξ είναι ο μόνος που είναι εδώ μαζί μου. Κάθεται στο κεφάλι μου και ξέρει ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο σκύλος μου πάντα ξέρει και κάθεται εκεί που πονάει περισσότερο! Μακάρι να είναι αρκετό που κάθετε εκεί για να ηρεμήσω.
Δεν θέλω να ξανακάνω εμετό για ώρες όπως την προηγούμενη εβδομάδα, αυτό είναι που με φοβίζει περισσότερο! Εμετό και λιποθυμία! Το μόνο που έκανα ήταν να εμπιστευτώ την κλασική ιατρική και ενώ δεν έκανα καν όλη τη θεραπεία, πήρα μόνο ένα γαμημένο χάπι το πρωί πριν από 2 εβδομάδες και έχουν έρθει τα πάνω κάτω ακόμη υποφέρω. Είναι υπερβολικό!
Πραγματικά δεν το αντέχω μα τι επιλογή έχω?! Ποιον να κατηγορήσω για να βγάλω τον θυμό και την απογοήτευση που νιώθω; Θέλω να φωνάξω και να σπάσω ότι βρω! Το θέλω πολύ! Κοιμάμαι και, στα όνειρά μου, βλέπω πράγματα που με τρομάζουν και με θυμώνουν. Ούτε κι όταν κοιμάμαι δεν μπορώ να βρω παρηγοριά. Οι εφιάλτες καραδοκούν!
Δεν έχω μία αγκαλιά να χωθώ και να κλάψω! Δεν εμπιστεύομαι πλέον τους κανονικούς γιατρούς. ποτέ δεν ξέρουν τι φταίει και το μόνο που κάνουν είναι να με κάνουν ακόμα πιο άρρωστη. Ο μόνος θεραπευτής που ήξερε πώς να με βοηθήσει πέθανε………
Απλώς δεν θέλω να υποφέρω άλλο έτσι! Δεκατρία ολόκληρα χρόνια από την ζωής μου είναι υπεραρκετά για να υποφέρω!! Πότε θα τελειώσει όλο αυτό????????????
Θέλω να είμαι παραγωγική, δημιουργική, να περπατάω πολύ, να χαμογελάω, να προσφέρω βοήθεια και όταν κάτι με εμποδίζει από το να μπορώ να τα κάνω όλα αυτά με πονάει και με θυμώνει πολύ!!!! Όλο αυτό με κάνει να θυμώνω με τον Θεό και με τη ζωή και με μένα!!
Ίσως το ότι νιώθω έτσι, αυτό είναι το επόμενο βήμα για την αλλαγή που έρχεται, αλλά γιατί πρέπει να είναι τόσο ζόρικη η διαδρομή?!!!
Comments