Ο τρόπος που εκφραζόμαστε έχει αλλάξει τόσο πολύ! Πριν μερικές δεκαετίες θα λέγαμε: «είμαι προβληματισμένος» ενώ τώρα λέμε « Έχω ένα πρόβλημα». «Δεν μπορώ να κοιμηθώ» ενώ τώρα λέμε «Έχω αυπνίες». «Είμαι ευτυχισμένος στον γάμο μου» ενώ τώρα λέμε «έχω έναν ευτυχισμένο γάμο». Η διαφορά είναι πως έχουμε αντικαταστήσει την εμπειρία μας και το συναίσθημά μας λες και είναι κάτι το οποίο κατέχουμε όπως τα αντικείμενα. Ας πάρουμε το πρώτο παράδειγμα. Το «πρόβλημα» .
Αυτό υποδηλώνει ότι το πρόβλημα καταλαμβάνει και ελέγχει τον άνθρωπο. Με τον τρόπο που το λέμε έχουμε αλλάξει την έννοια και λέμε πως ο εαυτός μου είναι το πρόβλημα. Και ότι το πρόβλημα είναι κάτι που μπορώ να κατέχω. Τα παραδείγματα μας όλα είναι εσωτερικές ζωντανές διαδικασίες. Δεν είναι πράγματα τα οποία κατέχουμε. Ούτε είναι σωματικές αισθήσεις όπως κάποιος πόνος σε κάποιο μέρος του σώματος μας. Ο πόνος έχει πολύ λιγότερη ψυχική χροιά. Με τον τρόπο που εκφραζόμαστε σήμερα είναι σαν να αντιμετωπίσω ένα φαινόμενο του μυαλού σαν να ήταν μόνο ένα σωματικό σύμπτωμα. Το σωματοποιούμε πολύ περισσότερο και του δίνουμε περισσότερη δύναμη από ότι θα έπρεπε. Για αυτό και χάνουμε τον εαυτό μας. Για αυτό και χανόμαστε νομίζοντας πως είμαστε μόνο όλα όσα λέμε και μας συμβαίνουν! Χάνουμε το ποιοι είμαστε με τον τρόπο που εκφραζόμαστε! Χάνουμε την ουσία μας και το να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα μας. Δεν δίνουμε την απαραίτητη σημασία στο πως νιώθουμε. Δεν αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις πιο σοφά γιατί χάνουμε τον δρόμο και το νόημα!
έκφραση, εξέλιξη, εμπειρία, κατοχή, τρόπος
Kommentare