Πως γεμίζουμε με κρυφή αγανάχτηση!

Αφήνουμε τους άλλους να μας καθοδηγούν σύμφωνα με τις δικές τους πεποιθήσεις και τα δικά τους θέλω.

Μας κάνουν ότι θέλουν οι άλλοι!

Δεν τους λέμε όχι και τρέχουμε σε θελήματα απλά ή και σε θελήματα σύνθετα γιατί αυτοί βαριούνται να τα κάνουν μόνοι τους και βρήκαν τρόπο να μας κάνουν ότι θέλουν γεμίζοντας μας με τα πρέπει τους!

Δεν μας φτάνει ο χρόνος γιατί γεμίζουμε με ένα σωρό «πρέπει να κάνω»!

Κάνετε δραστηριότητες που τελικά δεν σας αρέσουν ή κάνετε δραστηριότητες που σας αναγκάζουν να θυσιάζετε κάτι που έχετε πιο πολύ ανάγκη να κάνετε γιατί σας ξεκουράζει ή γιατί το θέλετε τόσο πολύ μα το θυσιάζεται για κάτι που οι φίλοι σας το κάνουν και σας λένε έλα μαζί μας ή γιατί σας έπεισαν πως είναι για το καλό σας!

Αυτές οι περιττές προσωπικές θυσίες σας πνίγουν και έτσι γεμίζετε με θυμό, κούραση, αγανάχτηση!

Δεν μιλάς διότι νομίζεις ότι ο άλλος είναι πιο έξυπνος από εσένα και ξέρει καλύτερα από εσένα! Οπότε όταν σου προτείνει να κάνεις το τάδε χόμπι εσύ το κάνεις ή όταν σου πει να κάνεις κάτι που δεν θες ή σου πει να κάνεις κάτι όπως αυτός θέλει εσύ πας και το κάνεις και ας μην είναι κάτι που σε κάνει να νιώθεις άνετα.

Πόσες ζωές έχεις και την ξοδεύεις αυτήν που έχεις τώρα στο να τρέχεις σε θελήματα άλλων και να γεμίζεις την ζωή σου με ένα σωρό περιττά πρέπει?

Αν δεν σε είχαν ποιος θα τους τα έκανε όλα αυτά?

Γιατί θεωρείς ότι είναι τόσο δύσκολο το να κάνεις μικρά πράγματα που θα σε γεμίζουν?

Γιατί θεωρείς τόσο δύσκολο να κάνεις τα πρέπει σου πιο οργανωμένα ώστε να γλιτώνεις χρόνο για να έχεις να τον αφιερώνεις για σένα?

Γιατί πρέπει να συμμετέχεις σε «άπειρες» δραστηριότητες και να αναλώνεσαι έτσι ώστε να παραπονιέσαι ότι δεν έχεις χρόνο ή ότι είσαι πολύ κουρασμένος?

Γιατί εγκλωβίστηκες στα παράπονα και στον θυμό και δεν πράττεις αλλαγές αφήνοντας δραστηριότητες που πια δεν σε γεμίζουν (και ας γέμιζαν κάποτε) για να κάνεις μικρά πράγματα ευχάριστα για σένα?

Βάλτε και τα παιδιά σας να συμμετέχουν σε όσα σας γεμίζουν με χαρά αν δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.